Als Tolk Nederlandse gebarentaal ben je voor veel mensen iemand die een heel tof beroep uitoefent. Daar hebben ze een goed punt, maar ondertussen krijg je soms dikke stress van het idee dat jij, met alles wat je bent, dé tolk bent. Je vind het rete spannend dat je alles alleen moet doen! Gaat het je wel lukken? Mensen zeggen wel dat je het vast heel goed gaat doen als tolk, maar hallo? Zij hebben geen benul van wat jouw vak precies inhoudt. Het vraagt ook iets van jou als persoon. En dan ben je als tolk ook nog voornamelijk in je eentje aan het werk als ZZP’er! Het is nog niet in elke vezel te voelen dat je er klaar voor bent. Je bent bijna of net klaar met de opleiding en toch voelt het als een gigantische sprong in het diepe.

Herken je het dat je stiekem zeven kleuren schijt? Omdat je het heel spannend vind om ‘voor het echt’ aan de slag te gaan? Je durft op zich wel op je tolkvaardigheden te vertrouwen. Maar weten is iets anders dan het daadwerkelijk zo voelen. Het weten dat je het kan, vormt wel een houvast en basis, maar je bent bang uiteindelijk als een machine aan het werk te gaan.

Eigenlijk heb je nog veel vraagtekens bij hoe het nou werkelijk is, dat tolkleven. En vooral hoe je daar als mens op gaat reageren. Soms schrik je er letterlijk van wakker omdat je droomt over een opdracht die (...) gaat, dat klanten je niet weer vragen. De werkelijkheid blijkt ook complexer dan gedacht, omdat het veel meer van jezelf vraagt dan verwacht. En de spanning die je voelt maakt je onzeker. Liever zou je een adrenaline voelen die juist helpend is. Je bent soms zelfs bang dat je het vak straks niet meer zo leuk vindt.

Wat als je nu niet alles uit de kast haalt? Sta je dan met een lekker gevoel aan de start van je carrière? Of sta je dan ‘s ochtends al met klotsende oksels voor de spiegel omdat je die middag een opdracht hebt. Een opdracht die je toegewezen hebt gekregen, nadat je heel vaak hebt overwogen of je überhaupt wel zou reageren. Vervolgens ga je gespannen de opdracht in, in de hoop dat het goed genoeg verloopt. Om feedback vragen doe je maar niet, want je haalt liever de bus naar huis dan reactie te krijgen op je werk. Op deze manier groeit je vertrouwen in je kunnen en jezelf niet. Je hebt zo onnodig veel spanning en dat gaat vroeg of laat zijn tol eisen. Zowel psychisch als fysiek ga je klachten ontwikkelen. Laat staan dat het de ontplooiing en groei van je bedrijf in de weg staat en je het moet blijven combineren met een baantje.

Ja, ik ga ervoor!

Zij zijn klaar voor het werkveld!

“In mijn ervaring is Marcha iemand die zich aanpast aan wat het beste werkt voor jou, in mijn geval was dat de ‘’swim or drown’’ methode, dit wist ze voor mij te realiseren zonder dat er kwaliteitverlies was voor beide klanten. Ze hield een oplettend oogje in het zeil terwijl ze mij het gevoel gaf alsof ik aan het roer stond. Als de golven te hoog werden of de wind de hard blies stuurde ze bij tot we ons weer in rustiger water bevonden. Eenmaal teruggekeerd in de haven stond ze altijd voor klaar met passende feedback. De manier waarop Marcha feedback geeft kan ik eigenlijk niet vertellen dat moet je ervaren, toch zal ik het proberen, ze brengt het serieus én met humor, ze staat open voor een ander mits goed onderbouwd perspectief. Ook pretendeert ze niet alles te weten, ze geniet van het leerproces, ze leert met je mee. Met een mentor als Marcha sta je niet alleen." (Anoniem)