Sinds deze week mag ik weer een student begeleiden in haar eindstage. Super leuk en interessant om te doen. Iemand begeleiden, verder helpen en dat tegelijkertijd ook voor mezelf betekenen. In deze blog deel ik graag mijn ervaringen als stagebegeleidster.
Om te beginnen werd ik benaderd door zowel de opleiding als de student. Of ik ruimte heb en een student wil en kan begeleiden. Na een aantal eerdere begeleidingen stond ik hier zeker voor open en gelukkig een aantal klanten van mij ook. Daar valt en staat een stage toch mee. Ik ben hier zeer dankbaar voor. Samen wil je bijdragen aan de ontwikkeling van een tolk, die vol vertrouwen het werkveld in gaat.
Vervolgens wil ik weten met wat voor student ik te maken heb en deel ik wat voor begeleidster ik ben. Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk dat een student proactief is. Vragen stellen, ontwikkelingen delen en praten over het vak en zeker ook over de manier van feedback geven en ontvangen. Vragen stel je omdat je nog geen antwoord hebt op iets. Dit kan over van alles gaan en vragen kunnen ook nooit genoeg gesteld worden, vind ik. Wat ik wel vaak doe is een wedervraag stellen. In het algemeen wordt dat veelal als onbeleefd gezien, maar ik doe dat omdat studenten zo zelf hun antwoorden kunnen vinden. En het antwoord dat je zelf vindt of ervaart zal beter blijven hangen dan wanneer ik een antwoord geef, althans dat is mijn persoonlijke ervaring. Daarbij is het antwoord wat ik geef een antwoord, dus niet één antwoord. Want je kan iets op veel manieren tolken, er zijn veel strategieën die je kan toepassen en ga zo maar door. Iets wat het er niet altijd makkelijker op maakt voor een student, maar dat is wel waar het om gaat. Je laatjes vullen met vertaalopties zodat je deze open kan trekken wanneer je aan het werk bent.
En dan is daar het moment van de eerste keer met mij meelopen. Bovenstaande bespreek ik vaak vooraf aan deze opdracht. Ik vind het leuk en belangrijk om hier tijd voor te nemen. ‘Wil je meteen aan de slag?’ is een vraag die ik telkens stel. Hoe spannend het ook is voor een student, krijg ik hier verschillende reacties op. De een wilt graag meteen beginnen, een ander kijkt eerst liever eerst naar hoe het er aan toe gaat. En zodra de student begint met zelf een stukje te tolken, of dat nou meteen is of later maakt niet uit, ben ik meteen al een soort van trots. Ze doen het maar mooi. Wauw!
Ondertussen ligt er een notitieboekje aan mijn hand met de leerdoelen van de student waar ik zo nu en dan wat steekwoorden in schrijf. Na de opdracht geeft de klant feedback, bespreken we de beleving van de student, en nemen we mijn steekwoorden door. Het is vaak veel zo’n eerste keer, maar het is goed om een beeld te krijgen van de student. Dus de volgende keer gericht aan de slag met concretere aandachtspunten. Super blij wordt ik van klanten die op een fijne manier feedback geven en ook vragen om die aandachtspunten zodat ze daar ook op kunnen letten. Samenwerken en elkaar verder helpen. Kippenvel!
Kortom, ik stapte met een enorme bak energie in de auto terug naar huis. Wat is het toch heerlijk om je vak te mogen delen.
Comentarios