Iedereen heeft wel eens een dag, dat je niet zoveel zin of motivatie hebt voor bepaalde afspraken. Een medische afspraak waar je tegenop zien, een verplicht evaluatie gesprek. Een vergadering waarvan je weet dat het niet veel gaat opleveren. Een bijeenkomst waarvan de inhoud net niet helemaal op je lijf is geschreven. Enzovoorts..
Stel dat die persoon nou je klant is.
Jij hebt zin om te je werk als tolk te doen, maar je klant heeft nog niet bepaald zin in diens afspraak. Hoe zorg je dat je wel lekker kan tolken?
Het is me al een aantal keer gebeurd dat ik van te voren al van de klant weet dat deze geen zin heeft in de afspraak. Maar ook dat ik er tijdens het tolken achter kom. Of dat de klant er zelf tijdens een opdracht achter komt en ineens van houding verandert.
VERMOEIEND!!! Helemaal als de klant onwijs passief gaat doen. Onderonsjes met mij aangaat, omdat iets zo ‘boring’ is.. ‘Heb dan de ballen om een afspraak af te zeggen’ denk ik dan wel eens. Maar ja, we hebben allemaal wel eens afspraken die erbij horen en waarmee we het te doen hebben.
Het zijn weer van die demands (red. DC-s) waar je iets mee kunt doen of laten. Ik hou er bijvoorbeeld niet van om voor ‘de kat z’n (...)’ te tolken. Ik tolk graag waar het nodig is, waar het iets toevoegt. Dus als mijn klant amper naar mijn vertalingen kijkt, kan ik me behoorlijk overbodig voelen. Wel probeer ik in de samenwerking te blijven en te overleggen wat de klant wilt. Een beetje half tolken voelt ook niet altijd fijn, maar me uit de naad werken voor iemand de niet kijkt…* Dan had ik liever een andere opdracht aangenomen, want werk zat op het moment!
Gelukkig zijn er ook voorbeelden dat de klant er ook het beste van probeert te maken. Dat geeft dan ook wel weer een kick, waarbij het onderons of achteraf fijn is om over te delen.
*Bedenk je ook dat niet elke klant zich bewust is van de intensiteit van ons vak.
コメント